من با توام

تو یک نفری...نه!بیشماری
هرسو که نظر کنم تو هستی!
یک جمع بهم گرفته پیوند
یک جبهه ی سخت بی شکستی
این دوبیت از شعر زیبای سیمین بانو بهبهانی است که بی شک به موضوع مورد بحث من بسیار نزدیک است .وقتی سخنگوی جنبش ملی ماهستیم بار دیگر آهنگ زیبای ما هستیم را سر داد ومردم را دعوت به جلوی نانواییها کرد شادی وشعفی بس شگرف دوباره وجودم را گرفت .آنچنان که سروده ها وشعرهای آن زمان که دوستانمان در ایران برای این حرکت می ساختند در ذهنم دوباره رژه رفت .بعد از دوسال سکون وسکوت وتحیروسردرگمی وسرکوب بیرحمی که بر ما ملت چیره شد این نوا دوباره می تواند ققنوسهای ایران را بار دیگر از خاک بلند کند وتوانی دیگر به پیکره خسته وزخم خورده ملت ایران بدهد.طرح نانواییها یکی از بهترین وتاکتیکی ترین روشهایی است که می تواند دوباره گروهها ودسته های پراکنده مردم را به گرد هم در آورد .مردم با ایستادن در صف نانواییها وطویل کردن آن می توانند دوستان بیشتری را به جمع خود دعوت کنند. این حرکت یک حرکت صنفی ومتعلق به یک گروه وطبقه خاصی نیست .همه اقشار مردم را از کوچک وبزرگ از دانشجو تا مدیر کارخانه از زن خانه دار تا کارمند اداره از معلم تا کارگر در برمی گیرد وبدین وسیله  می تواند حرکتی همه گیر شود .مردم برای نانی که امروز حتی خریدینش بسیار سخت می نماید بطور نمادین در کنار یارانشان به گرانی اعتراض می کنند و به سرکوبگران واشغالگران  نشان می دهند که ما هستیم تا ظلم وناروایی را از این ملک وسرزمین برکنیم .ما هستیم تا دوباره زندگی نوین وشادی برای هموطنانمان به ارمغان آوریم. ما هستیم تا دیگر کودکانمان به کار کشیده نشوند واز سو تغذیه نمیرند .ما هستیم تا زنان ما خود فروشی نکنند وپدرانشان آنها را به افغانستان وپاکستان ودوبی نفروشند .ما هستیم تا  ثروت ملت برای ملت هزینه شود نه برای خریدن اسلحه برای لبنان وفلسطین .ما هستیم تا دوباره افراد بی لیاقت به حکومت نرسند .وما هستیم تا دوباره تاریخ پر افتخار ایران را زنده کنیم وایرانی قوی ودوست با تمامی دنیا بسازیم .باید دوباره گلهای خنده را در کشور رویاند وجشن وسرور برپا کرد وبه یاد از دست رفتگان وکسانی که برای میهن جان باختند مراسم زیبایی که در شانشان می باشد برپا نمود.باید با ما هستیم یاد وخاطره افراد وبزرگانمان که هرکدام خدمتی برای این مرز وبوم کردند را پاس داشت وبه کودکان یاد داد که می شود ستارخان وپروینی دوباره شد می توان مصدق ورضاه شاه بود ومی توان انسان بود وبرای ایران حرکت وتلاش کرد پس بیایید تا در آنچه که در توان داریم برای آگاه کردن دوستان ویارانمان دست به دست هم دهیم ودر این حرکت شرکت کنیم وبر بیداد بشوریم وفریاد برآوریم که ما هستیم.در آخر شعر زیبای سیمین بانو بهبهانی را می گذارم که همه دوستان از آن لذت ببرند.
پاینده ایران وایرانی
من با توام ای رفیق
همراه تو پیش می نهم گام
در شادی با تو شریک هستم
بر جام می تو میزنم جام

من با توام ای رفیق!با تو!
دیری است که با تو عهد بستم
همگام توام, بکش به راهم
همپای توام بگیر دستم

پیوند گذشته های پررنج
اینسان به توام نموده نزدیک
هم بند تو بوده ام زمانی در یک قفس سیاه وتاریک

رنجی که تو برده ای ز غولان
بر چهر من است نقش بسته
زخمی که تو خورده ای ز دیوان
بنگر که به قلب من نشسته

تو یکنفری ...نه!بیشماری
هر سو که نظر کنم تو هستی!
یک جمع بهم گرفته پیوند
یک جبهه سخت بی شکستی

زردی؟نه!سفید؟نه!سیه؟نه!
بالاتری از نژاد و از رنگ
تو هر کسی و زهر کجایی
من با تو, تو با منی هماهنگ